Inspirowane Purho

Purho - z włoską duszą połączoną z międzynarodowym charakterem - jest nowym protagonistą włoskiego designu. Założona w 2012 roku przez dyrektora generalnego Andreę Dotto w celu wykorzystania potencjału mariażu szkła Murano i współczesnego designu, Purho jest teraz w stanie sprzedawać produkty w oparciu o solidne badania oparte na obserwacji aktualnych gustów i nowych kreatywnych języków widzianych przez pryzmat . tradycja szkła Murano.
Rezultatem, porównywalnym z ćwiczeniem syntezy z nielicznymi wyjątkami w zakresie dekoracji, jest gama tematyczna eleganckich produktów, charakteryzujących się przejrzystym wzornictwem z zaledwie kilkoma zdobieniami: ich krzywe i wyraźnie geometryczne linie wyróżniają się, główną cechą jest kolor w jego czystości. Rzeczywiście, istnieje dwadzieścia jeden specjalnych kolorów i wybór specjalnych niuansów, które składają się na gęstą paletę energii dostępną do dostosowywania i niestandardowych produktów.
Oprócz szkła Murano dostępne są również wyrafinowane tkaniny, metale szlachetne oraz szkło lakierowane dla nowej generacji produktów, w których szklanym przedmiotom i oświetleniu towarzyszy limitowana edycja wyszukanych stołów i konsol o niekonwencjonalnym designie.

Geneza Pierwiastkiem szkła weneckiego jest w zasadzie dwutlenek krzemu stosowany jako środek szklarski oraz krzemionka - czyli piasek, choć w przeszłości zamiast sproszkowanego kwarcu używano do tego celu - jako topnika . Ten ostatni był kiedyś wydobywany z popiołu roślin przybrzeżnych, a dziś dzięki węglanowi sodu lub węglanu potasu.
Wapń jest również używany jako stabilizator wraz z dodatkowymi minerałami do barwienia, odbarwiania, zmętnienia i uszlachetniania oraz innymi materiałami, które nadają szkieł specyficzne właściwości. Wszystkie te przedmioty są dokładnie ważone w magazynie.
Mistrzowie dmuchaw budzą się o 3 nad ranem, aby przeprowadzić kontrolę koloru, czyli stworzyć prototypy koloru szkła, które chcą uzyskać. Po zastygnięciu rozkładają je i sprawdzają, czy złamane części są identyczne.
Istnieją różne techniki obróbki szkła, takie jak „filigranowe” dmuchane szkło (filigran) i poddane obróbce cieplnej szkło mozaikowe (murrina) uzyskiwane z kolorowych kawałków szkła. Kiedy te kawałki są czerwone i czarne, pasta szklana nazywa się awwenturyną. Inną techniką jest „incalmo”, a Paolo Crepax jest jej najwyższym mistrzem.
"Incalmo" polega na spawaniu dwóch gorących kawałków dmuchanego szkła, które muszą pasować do siebie otwartymi bokami i wzdłuż dwóch krawędzi o równym obwodzie, aby zamówić jeden przedmiot złożony w dwóch kolorach i/lub dwie różnie obrobione części. W końcowym etapie szkło jest schładzane do 600 ° C, a na końcu do temperatury pokojowej. Czas całkowitego ostygnięcia zależy od grubości szkła.